van Oranje?

Willem van Oranje

De natuurlijke vader van Wilhelmina was volgens de heersende mening, tenzij DNA onderzoek anders uitwijst, de bij Emma in dienst zijnde particulier secretaris S.M.S. de Ranitz, die als dank bij koninklijk besluit tot Jonkheer wordt verheven en later burgemeester van Utrecht werd. Dit maakt Wilhelmina in dat geval een buitenechtelijke dochter. In een radio praat programma bevestigde Oranjedeskundige Jan Kikkert dat deze “Koninklijke” familie helemaal geen afstammelingen is van Willem van Oranje en is het ook geen geheim dat zij geen Oranje zijn. Volgens Oranjekenner Kikkert leed Wilhelmina aan een zeldzaam erfelijke afwijking die ook in de familie de Ranitz voorkomt, n.l. zij kon geen verband in de muziek ontdekken.(het verschil tussen lage en hoge tonen).

Rechtmatigheid troonopvolging!
Als u nu in ogenschouw neemt dat in 1890  buitenechtelijke kinderen (tot ver in de 20ste eeuw, voor het eerst in 1983 kwam hier verandering in) NIET als wettige nakomelingen werden gezien is de rechtmatigheid van de troonopvolging door Wilhelmina een zeer groot vraagteken. Gelijktijdig moet in het verlengde van de [[Salische wet]] en [[Castiliaanse stelsel]] grote vraagtekens worden geplaatst bij de troonopvolging door Juliana en Beatrix omdat de [[patriarchale]] lijn met Willem I niet feitelijk is vastgesteld, waardoor in de geest van de opdracht van het koningschap deze troonopvolging zou [[derogeren]] met de Grondwet. Voor troonopvolging gold de Salische wet en Castiliaanse stelsel, waarop o.a. de Grondwet van 1848 is geënt. In een uittreksel van het Staatsblad/Staatsrecht lezen wij:

Art. 24 grw bewaart de herinnering aan de opdracht van het koningschap aan Willem I, voor hem en zijn wettige opvolgers.

Salische stelsel: sluit vrouwen van opvolging uit.

Castiliaanse stelsel: bij gelijke graad van bloedverwantschap tot de laatstoverleden koning de man voorrang boven de vrouw, maar ook de oudere man boven de jongere, waarbij de eerste in geval van vooroverlijden door zijn nakomelingen, ook als daarbij geen mannen zijn, wordt gerepresenteerd.

Slim heeft men middels een gearrangeerd huwelijk tussen Wilhelmina (die geen nazaat is van de in de grondwet van 1848 genoemde Willem I) en Prins Hendrik (1876-1934) van de familie Mecklenburg Schwerin (ook geen nazaat van Willem I) die gepareerd was aan de Romanovs getracht en ander te herstellen, maar ook deze Prins Hendrik was met grote waarschijnlijkheid door syfilis onvruchtbaar, wat ook Juliana in dat geval een buitenechtelijke dochter maakt.

Koning Willem III

Willem III (1817-1890) trad 1839 in het huwelijk met Sophie van Württemberg.
Dit was een berekend huwelijk tussen volle neef en volle nicht,dit werd gezien als bloedschande. Sophie zag gezien het losbandig leven van Willem niets in Willem III, maar werd gedwongen het huwelijk aan te gaan.
De vertrouwensman van Sophie was haar oom en tevens haar schoonvader Willem II naar wie ze tussen 1833 en 1877, 424 brieven schreef.
Het vermoeden bestaat dat deze Willem II of lijfarts en vriend Dr. W.Hendriksz de vader van haar 3 kinderen was.
Dit vermoeden wordt nog eens versterkt, wanneer Madame(madelle) Leonora d’Ambre, waarmee Willem III een liaison had een kind zou hebben gekregen en Willem III blij zou hebben uitgeroepen “Enfin, je serai père”, bewerende dat de kinderen van Sophie geen kinderen van hem waren.(Het bestaan van dit betreffende kind is echter zeer twijfelachtig en niets over terug te vinden)
[het betrof hier de Algerijnse Emilie Ambre geboren in (1854 )te Oran/Algerije]
(Willem had deze zangeres, zonder ministeriële toestemming, geadeld tot comtesse Eleonore d’Ambroise)
In zijn verrukking gaf hij Leonora een prachtig parelsnoer, waarvoor hij zich in de schuld stak.

In de geheime dagboeken van Ritmeester Weitzel staat hierover:
Majesteit is matig. Mademoiselle d’Ambre; het kabinet in opschudding. Het huwelijk gaat niet door. Schandaal in Franse en Nederlandse kranten. De koning bedroefd.
Sophie probeerde van hem te scheiden, maar met het beroep op landsbelang werd dat geweigerd. Wel werd een overeenkomst gesloten van scheiding tussen tafel en bed.
In 1850 weigerde Sophie de lijfarts dr. Sijtze Greinadus van Willem om haar kind Maurits met hersenvliesontsteking te behandelen en riep haar bevriende arts dr. W. Hendriksz te hulp, die door Willem vervolgens de toegang werd ontzegd en Maurits overleed.
Zoals we echter weten is Wilhelmina en daarna de hele familie van Amsberg geen Nazaat van Willem I en zelfs niet van Willem III.

Zie de stamboom van kommer en kwel: http://herstelderepubliek.files.wordpress.com/2011/08/stamboom_van_oranje.pdf

De onduidelijkheid in de afkomst is eenvoudig te ontzenuwen door DNA voor onderzoek af te staan. Echter Juliana heeft dit pertinent geweigerd. Ook Beatrix weigert resoluut DNA af te staan en Margarita en haar advocaat ontkennen ten stelligste DNA materiaal af te hebben gestaan voor onderzoek.

Het toeval wil dat na het instorten van de Sovjet-unie, de Russen de botten hebben opgegraven van de Romanovs voor een herbegrafenis.
Om zeker te zijn van hun zaak vroegen zij in 1991 een tweetal “nakomelingen” van de Romanovs om DNA en met name Koningin Elizabeth II en prinses Juliana (omdat de moeder van Willem III, Anna Pavlovna Romanov was.) Oeps dat kon een probleem worden voor prinses Juliana, immers deze Willem III (1817-1890) was op latere leeftijd door syfilis onvruchtbaar en had derhalve geen bloedlijn nazaten bij Emma van Waldeck-Pyrmont.
Met behulp van het DNA van Elizabeth is vastgesteld dat het de botten van de Romanovs waren. Prinses Juliana weigerde DNA af te staan. Waarom? Gezien vorenstaande schijnt er geen jota Romanov DNA en erfelijk Oranje DNA (zelfs niet het “gepikte” Oranje) in Wilhelmina en Juliana te zitten en is ons huidig staatshoofd Beatrix afkomstig uit een familie van nieuwe rijken, de pseudo-Oranjes, terwijl de echte Oranjes tot keizer werden gekroond in Duitsland.

Volgens Roy van Zuydewijn heeft prinses Margarita destijds in onmin met haar tante Beatrix DNA materiaal (Speeksel,een haarlok en slipje) afgestaan om te laten onderzoeken of Beatrix een echte Oranje is en terecht op de troon zit.
De onderzoeker Peter Nugter (voorman van de Republikeinse socialisten)bevestigde dit verhaal en zegt hierover een schriftelijke verklaring te hebben afgelegd over de overhandiging van het Margarita-DNA materiaal. Ook advocaat mr. Pim de Vos bevestigt dit verhaal.
Prinses Margarita en haar advocaat ontkennen heden dat Margarita DNA materiaal heeft afgestaan. De onderzoeker Peter Nugter is van de aardbodem verdwenen,maar heel snel werd beweerd dat het laboratorium onderzoek naar Margarita’s DNA is afgerond en geen feiten heeft opgeleverd om te twijfelen aan de Oranje afkomst van Beatrix, maar dat is onder het mom van Staatsbelang in Nederland snel te regelen. En dat is op zich zelf weer vreemd omdat Nughter in dat verband sprak van een laboratorium op een geheime locatie in Rusland.

Komt bij u ook niet de vraag op: hoe kan het DNA worden onderzocht als Margarita en haar advocaat stellig beweren dat Margarita geen DNA heeft afgestaan en hoe makkelijk is het om alle mogelijke geruchten te ontzenuwen door juist wel DNA materiaal af te staan,of moet dit juist worden voorkomen,kostte wat het kost,omdat een feitelijke vaststelling de internationale betrekkingen ernstig zouden kunnen beschadigen?