Bezuinigen?

We moeten  bezuinigen, vindt meneer van Rompuy, die via een overweldigend mandaat van een paar dozijn stemgerechtigde Europeanen president is geworden. De reden – het overeind houden van de achterhaalde en parasitaire financiële industrie – is weliswaar verwerpelijk, maar toch. Welke bezuinigingen zou Nederland gemakkelijk kunnen uitvoeren?
Uitgangspunten achter deze bezuinigingen
Bij het kiezen van dit vijftal bezuinigingen is uitgegaan van bezuinigingen, die pijnloos zijn voor de Nederlanders, althans: verreweg het grootste deel daarvan. Ze zijn daarom met enig recht populistisch, in het voordeel van de bevolking van Nederland, te noemen. Een tweede criterium is dat het nut van hetgene waarop bezuinigd wordt, twijfelachtig, zo niet afwezig is of zelfs negatief is. Dit is de reden dat defensie-uitgaven, zogeheten “vredesmissies” en bijdragen aan internationale bureaucratische organisaties prominent voorkomen in de lijst.

Technisch is het concept achter de zeer dure JSF al verouderd. Een uitstekende miljardenbezuiniging.

1. Schrap de JSF. Opbrengst: minimaal 7,6 miljard euro bezuiniging (over meerdere jaren; vermoedelijk een veelvoud).

De overheid wil 85 JSF straaljagers aankopen voor rond de 180 miljoen dollar per stuk. Volgens berekeningen kost een JSF vlieguur drie maal zoveel als de toch al niet zuinige F-16′s.
Het concept van de JSF (nu: Lockheed-Martin F35 Lightning-II), een bemande stealth (voor de radar afgeschermde) straaljager, is zwaar verouderd. Robotvliegtuigen (drones), zoals Predators, kunnen vanaf een afstand worden bediend. Ze hoeven geen piloot mee te nemen, waardoor ze meer nuttige lading mee kunnen nemen en met voor mensen dodelijke snelheidveranderingen toe kunnen slaan. De bovenmenselijk snelle reflexen van machines laten weinig heel van menselijke piloten. Er bestaan nu radarsystemen die ook “afgeschermde” vliegtuigen kunnen waarnemen, waarmee ook het laatste voordeel van de JSF, onzichtbaarheid voor radar, verdwijnt. Enige zwakke punt is een computervirus. Daar staat tegenover dat ook piloten soms voor de vijand werken. [1]
Aanbevolen alternatief: gemoderniseerde F-16′s, drones
2. Breng de Nederlandse bijdrage aan de EU terug tot netto nul. Opbrengst: 3,5 miljard euro per jaar
Nederland is met Denemarken op dit moment per hoofd van de bevolking (na België, dat via Brussel profiteert) de grootste nettobetaler aan Brussel. De EU is spreekwoordelijk verkwistend en gooit werkelijk miljarden per jaar aan subsidies over de balk. Denk aan spookwindmolenparken rond Sicilië, een zeer winstgevende activiteit voor de maffia. Landbouwsubsidies en een voortdurend uitdijend web aan regels zijn een nog grotere plaag.[2]

3. Krimp het leger in (tot een miljard per jaar)
Andere NAVO-landen kunnen effectief hun snor drukken door te wijzen op hun leger, dat niet geschikt is voor zogeheten vredesoperaties. Als Nederland het leger omvormt tot een binnenlandse defensiemacht die hulp kan bieden bij calamiteiten of onrust, kan ook Nederland hieraan meedoen. Wel moet de marine blijven bestaan.

4. Schrap ontwikkelingshulp. Opbrengst: 4,7 miljard euro per jaar.
Er is niet aangetoond dat ontwikkelingshulp werkt. Integendeel. De bureaucratie die ontwikkelingshulp met zich meebrengt, belast de lokale overheden in onderontwikkelde landen, maakt lokale economische sectoren kapot en kweekt een passieve mentaliteit. Het is zo lucratiever om je energie te stoppen in het oplichten van de donor, dan om iets nuttigs te kweken, fabriceren of doen.

5. Breng het aantal beleidsambtenaren met 90% terug. Opbrengst: enkele honderden miljoenen per jaar
Nederland heeft relatief het hoogste aantal beleidsambtenaren ter wereld. Beleidsambtenaren zijn uitsluitend bezig elkaar – en anderen- werk te bezorgen. Enige beleidsambtenaren zijn nodig, voor het doordenken van goede wetsvoorstellen bijvoorbeeld. In de meeste gevallen proberen beleidsambtenaren echter vooral zichzelf erg nuttig te doen lijken, door te komen met voortdurende, vaak kosmetische, vernieuwingen. Ook houden beleidsambtenaren elkaar massaal aan het werk door massale overlegrondes.

Omdat ambtenaren worden gedwongen onder politici van verschillende politieke kleur te werken, moeten ze hun eigen meningen opzij zetten. Extraverte, opportunistische levensgenieters zijn onder hogere beleidsambtenaren dan ook oververtegenwoordigd. Het gevolg is dat beleid weinig visionair is en de modes volgt. Wat ontstaat is een voortdurende random drift aan regels en bepalingen. Een ‘dommere’ en dus kleinere overheid zou veel ellende schelen. Problemen worden nu toch al van buiten de overheid gesignaliseerd. Een team slimme, visionaire denkers en probleemoplossers zou voldoende zijn. De gemeente Rotterdam deed een succesvolle proef met het uitplaatsen van ambtenaren bij bedrijven [3].

Mogelijke gerelateerd bezuinigings artikelen: Stoomcurus inflatie

Bronnen
1. JSF Nieuws
2. Trouw (2011)
3. De Pers (2012)